طراحی شبکه زنجیره تأمین حلقه بسته با در نظر گرفتن مراکز جمع آوری چند بخشی در شرایط عدم قطعیت و حل آن با دو الگوریتم ابتکاری و فرا ابتکاری

امروزه برای دستیابی به منافع رقابتی در بازار، طراحی شبکه زنجیره تأمین مناسب، امری ضروری است و از آن جایی که توجه به مسائل زیست محیطی و کاهش منابع خام افزایش یافته است، نیاز به بازیافت محصولات مصرفی دوچندان شده است. در این تحقیق به طراحی یک زنجیره تأمین حلقه بسته با مراکز جمع آوری چند بخشی پرداخته می­شود. اهداف اصلی این مسئله، کاهش هزینه­ها، افزایش سود حاصل از کیفیت محصول بازیافتی و همچنین افزایش صرفه­جویی هزینه­های حاصل از بازیافت می باشد. از طرفی با توجه به اینکه در دنیای واقعی، داده­های مربوط به شاخص های اثرگذار در مسائل، به صورت قطعی در دسترس نمی­باشند بنابراین استفاده از رویکرد های غیرقطعی مناسب­تر خواهد بود. در این مطالعه نیز، تقاضا و بازگشت، غیرقطعی و بر پایه سناریو (نامحدود) در نظر گرفته می­شود و رویکرد استفاده شده برای حل این مسئله، الگوریتم ابتکاری تقریب میانگین نمونه می­باشد. با افزایش سایز مسئله، حل مسئله با روش حل ذکر شده، در سایز­های نسبتا بزرگ غیرممکن است، بنابراین مسئله پیشنهادی با استفاده از الگوریتم پیشنهادی ژنتیک ترکیب شده با تقریب میانگین نمونه حل می­گردد. همچنین، اعتبارسنجی مدل پیشنهادی با استفاده از چند مثال عددی، نشان داده می­شود. نتایج حاصل بیانگر این است که با بازیافت محصول و چند بخشی در نظر گرفتن مراکز جمع­آوری، علاوه بر این که دولت به اهداف زیست محیطی خود می­رسد، مشتری نیز محصولی مرغوب­تر و با هزینه کمتر در دسترس خواهد داشت.